(Της φοιτήτριας ιατρικής Κωνσταντίνου Μακρή Χαρούλας)
Όταν πια θα νιώσεις σίγουρος σε μια σχέση ή μέσα σε ένα γάμο, τότε ζητάς τον καρπό αυτής της σχέσης. Θες να δεις το δέντρο της ευτυχίας σου να καρποφορεί. Η εσωτερική σου ολοκλήρωση ζητά να βγει προς τα έξω, να την δείξεις να την δουν και οι άλλοι. Οι γονείς αμφοτερόπλευρα περιμένουν την καταξίωση τους μέσα από τον γάμο σου. Θέλουν να σε δουν να αναλαμβάνεις ευθύνες εκπαιδευόμενου γονέα και φυσικά αυτοί να είναι οι εκπαιδευτές σου, αφού πια είναι έμπειροι και καταξιωμένοι μέσω εσού.
Μέχρι χθες το σεξ, η ερωτική σου επαφή ήταν ηδονή, απόλαυση με απώτερο ενδόμυχο στόχο την αποκορύφωση της απόλαυσης, τον οργασμό σου. Γινόταν χωρίς άγχος, χωρίς πρέπει,
χωρίς ημερολόγιο, στάση, θέση, ώρα…… γινόταν παντού και πάντα ανάλογα με τα δικά σας θέλω.
Από σήμερα όμως η ερωτική σου επαφή αποκτά στόχο, σκοπό, αναμονή για αποτέλεσμα. Από σήμερα θα περιμένεις, θα μετράς μέρες, θα προσέχεις και θα αγωνιάς. Όταν φτάνεις στο νούμερο 28 του μετρήματος θα επισκέπτεσαι όλο και πιο συχνά την τουαλέτα, κάθε πονάκι θα είναι ύποπτο, κάθε φούσκωμα στο στήθος ελπίδα αλλά και απογοήτευση.
Στο τέλος της ημέρας βλέπεις το σκούρο καφέ που όλο και γίνετε πιο κόκκινο. Ε ….. δεν έγινε κάτι, ακόμα πρώτος μήνας προσπάθειας . Μετά τον έκτο μήνα ανησυχούμε λίγο και αρχίζουμε και κάνουμε εξετάσεις.
Φτάσαμε και στον έκτο μήνα να φεύγουμε από τον/την γυναικολόγο με ένα κατεβατό εξετάσεις. Ε… θα δεις , δεν θα είναι κάτι…. ψυχολογικό, να αποβάλεις το άγχος, και να έρχεστε πιο συχνά σε επαφή τις ημέρες του κύκλου.
Αρχίζει λοιπόν η ερωτική σας επαφή να αποκτά πρόγραμμα, θέση , στάση, ημέρα, ώρα ………. Αναμονή για καρποφορία.
Οι σκέψεις πλημυρίζουν τα μυαλά σας, ποίος να φταίει άραγε; Και αν φταίω εγώ, θα συνεχίσει να με θέλει να με αγαπά; Αν δεν μπορώ να του / της δώσω αυτό που θέλει τι θα κάνουμε , πως θα εξελιχθεί η σχέση μας ; Τι θα απαντάμε στις ερωτήσεις των γύρο μας; Οι συγγενείς θα είναι επιτακτικοί, άντε βάλτε μπροστά για κανένα παιδί , τα χρόνια περνάνε . Τώρα που ήμαστε νέοι να σας βοηθήσουμε , να σας το μεγαλώσουμε, τι περιμένετε; Τι απαντάς; …. Είναι νωρίς ακόμα , να δούμε με την δουλεία τι θα κάνουμε…….
Οι γείτονες των γονέων : κάνανε κανένα παιδάκι ; όχι; τι περιμένουν ; μήπως έχουν πρόβλημα ; …..
Και αρχίζουν οι ανακρίσεις γεμάτες ενδιαφέρων και δίψα για να πιουν τα προβλήματα σου, τις σκέψεις σου ………
Αρχίζει να σου/σας γίνετε εμμονή. Το ημερολόγιο πάντα στην πρώτη θέση, σήμερα πρέπει να το κάνουμε, τι ώρα τελειώνεις ; Όσο πλησιάζει η ώρα , αποκορυφώνετε το άγχος , η ταχυπαλμία, τα ερωτήματα , τα γιατί, οι σκέψεις ……
Άλλος ένας κόκκινος μήνας ….σιωπή ….. απογοήτευση ….. τι θα κάνουμε …έχει ό Θεός ……
Σιωπηλά αρχίζουν οι προσευχές…. Η μαμά φέρνει την ζώνη της παναγίας ….. οι ελπίδες εναποτίθενται σε Αυτήν που είναι μάνα σε καταλαβαίνει και περιμένεις με ελπίδα την βοήθεια της.
Μήνας μπαίνει , μήνας βγαίνει ….τίποτα…… έφτασε η ώρα των εξωσωματικών …….. τι στο καλό τόσες και τόσες έκαναν παιδί με αυτή την θεόσταλτη μέθοδο……. Γιατί όχι και εμείς ;
Φάρμακα, φάρμακα, φάρμακα, πόνος , τρυπήματα , δρομολόγια , αγώνας , αγωνία , άγχος …… πάλι περιμένεις το τέλος του μήνα, πάλι κόκκινος……… Ακόμα μια προσπάθεια ……πάλι κόκκινο το τέλος. Ακόμα μία προσπάθεια ….εκείνος στο υπόγειο καμαράκι να βλέπει τσόντα για να εκσπερματώσει και εσύ να περιμένεις με ανοικτά τα πόδια να σου πάρουν τα αυγά. Ο εξευτελισμός της γονιμοποίησης.
Επιστρέφεις στο σπίτι και το μόνο που σε νοιάζει είναι να ξεχάσεις. Το στομάχι σου είναι ένα κενό όργανο που νομίζεις ότι σε διαπερνούν εναέρια κενά αέρος. Εσύ πρέπει να είσαι προσεκτική να μην σηκώσεις βάρη και αυτός να σε προσέχει. Όλοι σου λένε σε όλα ναι και σου δίνουν ελπίδες για τον άλλο μήνα.
Τα τάπερ πάνε και έρχονται , δεν ανεβαίνεις πια στην ζυγαριά γιατί παρόλο μη εγκυμονούσα ο δείκτης πάει όλο και πιο αριστερά. Ο δικός σου, σου συμπαραστέκεται στην διατροφή και χωρίς ενστάσεις, αφού πνίγετε στο άγχος και αρχίζει αυτός να εγκυμονεί αντί για σένα.
Τα χρόνια περνάτε, αρχίζετε να φοβάστε τις παρενέργειες των φαρμάκων αλλά και τον κοινωνικό αν μη τι άλλο οίκτο….. έχουν κάνει πολλές εξωσωματικές αλλά τίποτα…..
Σιγά σιγά η ερωτική συνεύρεση αραιώνει αφού δεν έχει πια ευοδώσεις και ο καθένας κλείνετε στον εαυτό του ή σήμερα στο κινητό του παρέα με το ιντερνέτ του. Τα συναισθήματά σας πολλά …. Ανικανότητα , μειωμένη αυτοπεποίθηση και άλλα πολλά.
Απομόνωση από τους συνομήλικους φίλους , αφού αυτοί έχουν παιδιά και ή παρέες τους είναι αναγκαστικά τέτοιες. Απομόνωση εσκεμμένη για να αποφεύγετε τις ερωτήσεις και τους σχολιασμούς των άλλων γονέων.
Που πάτε τι κάνετε ; Κυνηγάτε το όνειρο ; Σταματάτε , συμβιβάζεστε , προσαρμόζεστε και σπάτε το κατεστημένο ;
Πάντα όμως θα αιωρείται σαν μολυσμένο σωματίδιο στον αέρα που αναπνέετε το γιατί ;
Ξαφνικά σε κοινή παρέα πάλι η συζήτηση οδηγεί προς τα ιδία ερωτηματικά. Κάποιος κάνει την «ανώδυνη» ερώτηση : την υιοθεσία την σκεφτήκατε ; Όλοι σωπαίνουν …..συνεχίζει ο ίδιος ….. εγώ αν δεν είχα παιδιά αυτό θα έκανα…… και σκεπτόμαστε όλοι σιωπηλά ……και τώρα που έχεις ποιος σε εμποδίζει να υιοθέτησης. Η υιοθεσία άραγε ποιανού το πρόβλημα λύνει ; Του παιδιού , του θετού γονιού ή ακόμα και του βιολογικού γονέα;
Αρχίζεις να σκέπτεσαι να παλεύεις με το μυαλό σου την κοινωνία ,τα μήπως και τα αν. Λύνεις τα δικά σου αλλά πολλαπλασιάζεις ίσως του παιδιού. Και αν μείνει ορφανό πάλι δεν θα έχει προβλήματα σωρό ; Ποίο δρόμο να τραβήξεις για να διώξεις την δήθεν κατάρα της ατεκνίας σου και για να μπορέσεις να ενσωματωθείς στην δήθεν κοινωνία ;
Άρα υιοθετώ για να βοηθήσω ή να βοηθηθώ ; Ολοκληρώνομαι εγώ με την απόκτηση ενός παιδιού ή το παιδί ολοκληρώνετε κοντά μου; Μήπως η ολοκλήρωση είναι αμφίδρομη; Αν με την υιοθεσία μπορείς να λάβεις το πνεύμα της μητρότητας/πατρότητας, αν αυτή την ψυχή την ενσωματώσεις στην δική σου/σας ματωμένη ψυχή, τότε θα καταφέρετε να γίνετε ένα και σαφώς θα επέλθει αιμόσταση στην ψυχική σας αιμορραγία. Μην υποτιμήσετε όμως την αρνητική γνώμη του/της συντρόφου σας….. το τρία , γίνετε ένα με τρις σύμφωνες γνώμες . Θέλει υπερδόση αγάπης για να γίνετε οικογένεια. Δεν θα απαντήσω ούτε θα υποστηρίξω καμία άποψη , καμία πλευρά αλλά θα δώσω τροφή για σκέψη σε αυτούς που έχουν και σε αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία.
Το βλέμμα συνεχίζει να μένει σκοτεινό και σε κάθε ερώτηση σχετική, σκοτεινιάζει ακόμα πιο πολύ.
Στο χέρι σας είναι να βρείτε την λύση .
